"Dauði Baldrs" ("Balder's Død") 1997
Misanthropy Records / Cymophane Productions

 

Sz�mc�mek:

Dauði Baldrs
Hermoðr � Helferð
B�lferð Baldrs
� Heimr Heljar
Illa Tiðandi
M�ti Ragnarokum

Az albumot Varg Kvisling Larsson Vikernes vette fel a Breiðablik st�di�ban
Bor�t� : Tanya Stene
Allir kvæði sen fr� Gylfaginning tekit.

A N�met sz�veg a "Dauði Baldrs" bor�t�j�ban: Loki v�gy�t azon indok vez�relte, hogy egyes�tse a vaks�got benn�nk (Hoðr) a hal�l vall�sokkal (az �l�sk�d� fagy�nggyel az �let f�j�n, az Yggdrasill-on), �s meg�lje az �let�nk �rtelm�t (Baldr). Az �let �rtelme m�lyen elveszett az emberi elm�nk tudatalattij�ban (Helheimr). N�h�ny ember az Uranus-Energia �ltal van motiv�lva (�dinn/Hermoðr), �s megpr�b�lnak utazgatni magukban, hogy �jra felfedezz�k az �let �rtelm�t. De ez nem j�r sikerrel, �gy nem. Amikor mi (Þ�rr), elkeseredetten, b�cs�t int�nk a szeretett �let�nk �rtelm�nek, akkor azzal szint�n b�cs�t int�nk mindenfajta bizalomnak �s rem�nynek (L�tr) �s el�getj�k azt t�z�n. Az eg�sz emberis�g szenved, bel�lr�l l�ngolunk, �s s�runk. A modern tudom�ny logik�ja a d�h�s tudom�nyos vezet�s�vel visszatartja az Okkultist�kat (Hermoðr) abban, hogy �jra felfedezz�k az �let �rtelm�t.

Nincs em�g�tt semmi gonoszs�g, csak hideg �s sz�m�t� (ravasz) logika. Loki ezen �rz�s hi�ny�ban sz�raz k�nnyeket hullat. Ez a Ragnarokhoz vezet; Kezdet, Ok, Tan�bizonys�g, V�gzet �s az Istenek Hom�lya. A harc az emberi elm�nkben a tudatos elm�nk (Æsir) �s a tudatalattis�g k�zt v�v�dik (Jotunn). Egy Jotun sem t�r vissza �letben Asgardba (a tudat�hoz).

MEGJEGYZ�S: Varg az�rt �rt ezt le, hogy utaljon a  Ragnarokra, a leghatalmasabb harcra, ami val�j�ban a saj�t elm�nkben zajlik… Az Istenek (Asgardians) meg lettek gyeng�tve Loki �ltal, ahogy az j�vend�lve volt, de Loki felvette az alakj�t a hideg �s sz�m�t� modern t�rsadalomnak, ami nem hagy teret az elm�nkben a spiritu�lis gondolkod�sra. Varg arra utal, hogy a Ragnarok val�j�ban a tudat �s a tudatalatti csat�ja lesz, �s ez hideg logika lesz, ami a modern t�rsadalom mesters�ges f�nyei k�zt nevelkedett, �s v�g�l elhozza az Istenek Hom�ly�t (Trag�di�j�t).

Sz�vegek

Dauði Baldrs

Þat er upphaf þessar sogu at Baldr inn g�ða dreymði drauma st�ra ok hættliga um lif sitt. En er hann sagði �sunum draumana þa b�ru peir saman r�ð s�n, ok var þat gert at beiða griða Baldri fyrir alls-konar h�ska, ok Frigg t�k svardaga til þess at eira skyldu Baldri eldr ok vatn, j�rn ok alls-konar m�lmr, steinar, jorðin, viðirnir, s�ttirnar, d�rin, fuglarnir, eitr, ormar. En er þetta var gert ok vitat, þ� var þat skemtun Baldrs ok þasanna at hann skyldii standa upp � þingum en allir aðrir skyldu sumir skj�ta � hann, sumir hoggva til, sumir berja grj�ti. En hvat sem at var gert, sakaði hann ekki, ok þ�tti þetta gllum mikill frami. En er þetta s� Loki Laufeyjarson þ� likaði honum illa er Baldr sakaþi ekki. Hann gekk til Fensalar til Friggjar ok br� s�r � konu l�ki. þ� spyrr Frigg ef s� kona vissi hvat Æsir hgfðusk at a þinginu. Hon sagði at allir skutu at Baldri, ok þat at hann sakaði ekki. Þ� mælir Frigg: "Eigi munu v�pn eða viðir granda Baldri. Eiða hefi ek þegit af gllum þeim." Þ� spyrr konan: "Hafa allir hlutir eiða unnit at eira Baldri?" Þ� svarar Frigg: "Vex viðarteinungr einn fyrir vestan Valholl. S� er mistilteinn kallaðr. S� þ�tti m�r ungr at krefja eiðsins." Þv� næst hvarf konan � braut. En Loki t�k mistiltein ok sleit upp ok gekk til þings. En Hoðr st�ð �tarliga � mannhringinum þv� at hann var blindr. Þ� mælir Loki við hann: "Hv� sk�tr þ� ekki at Baldri?" Hann svarar: "þv�at ek s� eigi hvar Baldr er, ok þat annat at ek em v�pnlauss." þ� mælir Loki: "Gerðu þ� � l�king annara manna ok veit Baldri sæmð sem aðrir menn. Ek mun v�sa þ�r til hvar hann stendr. Skj�t at honum vendi þessum." "Hoðr t�k mistiltein ok skaut at Baldri at tilv�sun Loka. Flaug skotit � gognum hann ok fell hann dauðr til jaðar, ok hefir pat mest �happ verit unnit með goðum ok monnum. Þ� er Baldr var fallinn þ� fellusk glumm �sum orðtok ok sv� hendr at taka til hans, ok s� hverr til annars, ok v�ru allir með einum hug til þess er unnit hafði verkit. En engi m�tti hefna, þar var sv� mikill griðastadr. En þ� er Æsirnir freistuðu at mæla þ� var hitt þ� fyrr at gr�trinn kom upp sv� at engi m�tti gðrum segja með orðunum fr� s�num harmi. En �ðinn bar þeim mun verst þenna skaða sem hann kunni mesta skynn hversu mikil aftaka ok missa �sunum var i fr�falli Baldrs. En er goðin vitkuðusk þ� mælir Frigg ok spurði hverr s� væri með �sum er eignask viildi �llar astir hennar ok hylli ok vili hann r�ða � Helveg Baldr heim � �sgard. En s� er nefndr Herm�ðr inn hvati, sveinn �ðins, er til þeirar farar varð. Þ� var tekinn Sleipnir, hestr �ðins, ok leiddr fram, ok steig Herm�ðr a þann hest ok hleypti braut.

Hermoðr � Helferð

En þat er at segja fr� Herm�ði at hann reið niu naetr døkkva dala ok dj�pa sv� at hann s� ekki fyrr en hann kom til �rinnar Gjallar ok reið a Gjallar br�na. Hon er þokð l�sigulli. M�ðguðr er nenfd mær s� er gaetir br�arinna. Hon spurði hann at nafni eða ætt ok sagði at hinn fyrra dag riðu um br�na fimm fylki drauða manna, "En eigi dyrn br�in minnr undir einum þ�r ok eigi hefir þ� lit dauðra manna. Hv� r�ðr p� h�r � Helveg?" Hann svarar at "ek skal r�ða til Helja at leita Baldrs. Eða hv�rt hefir þ� makkvat s�t Baldr � Helvegi?" En hon sagði at Baldr hafði par ridit um Gjallar br�, "en niðr ok norðr Liggr Helvegr." Þ� reið Herm�ðr þar til er hann kom at Helgrindum. Þ� st� af hestinum ok gyrði hann fast, steig upp ok keyrði hann sporum. En hestrinn hlj�p sv� hart ok yfir grindina at hann kom hvergi nær. Þ� reið Herm�ðr heim til hallarinar ok steig af hesti, gekk inn � hollina.

B�lferð Baldrs

En Ædirnir t�kulu l�k Baldrs ok Flutti til sæver. Hringhorni h�t skip Baldrs. Hann var allra skipa mestr. Hann vildu goðin fram setja ok gera þ�r � b�lfgr Baldrs. En skipit gekk hvergi fram. Þ� var sent � Jgtunheima eptir g�gi þeiri er Hyrrokkin h�t. En er hon kom ok reið vargi ok hafði hoggorm at taumu þ� hlj�p hon af hestinum, en �ðinn kallaði til berserki fj�ra at gæta hestsins, ok fengu þeir eigi hadit nema þeir feldi hann. Þ� gekk Hyrrokkin � framstafn nokkvans ok hratt fram � fyrsta viðbbragði sv� at eldr hraut �r hlunnunum ok lond oll skulfu. Þ� varð Þ�rr reiðr ok greip hammarin ok myndi þ� brj�ta hofuð hennar �ðr en goðin oll b�ðu henni friðar. Þ� var borit �t � skipit l�k Baldrs, ok er þat s� kona hans Nanna Nespsd�ttir þ� sprakk hon af harmi ok d�. Var hon borin � b�lit ok slegit � eldi. Þ� st�ð Þ�rr at ok v�gði b�lit með Mjolni. En fyrir f�tum hans rann dvergr nokkur. S� er Litr nefndr. En Þ�rr spyrndi fæti sinum � hann ok hratt honum � eldinn ok brann hann.

� Heimr Heljar

S� Par sitja � onduugi Baldr br�ður sinn, ok dvalðisk Herm�ðr par um n�ttina. En at morni þ� beiddisk Herm�ðr af Helju at Baldr skyldi r�ða heim með honum ok sagði hversu mikill gr�tr var með �sum. En Hel sagði at þat skyldi sv� reyna hv�rt Baldr var sv� �stsæll sem sagt er, "Ok ef allir hlutir � heiminum, kykvir ok dauðir, gr�ta hann, þ� skal hann fara til �sa aptr, en haldask með Helju ef nakk varr mælir við eða vill eigi gr�ta." Þ� st�ð Herm�ðr upp, en Baldr leiðir hann �t �r hollunni ok t�k hringinn Draupni ok serdi �ðni til minja, en Nanna sendi Frigg ripti ok enn fleiri gjafar; Fullu fingrgull.

Illa Tiðandi

Þ� reið Herm�ðr aptr leið s�na ok kom � �sgarð ok sagði oll t�ðindi þau er hann hafði s�t ok heyrt. Þvi næst sendu Æsir um allam heim ørindreka at biðja at Baldr væri gr�tinn �r Helju. En allir gerðu þat, menninir ok kykvendin ok jorðin ok steinarnir ok tr� ok allr m�lmr, sv�, sem þ� munt s�nt hafa at pessir hlutir gr�ta þ� er þeir koma �r frosti ok � hita. Þ� er sendimenn f�ru heim ok hofðu vel rekit s�n eyrindi, finna þeir � hellinokkvorum hvar g�gr sat. Hon nefndisk Pokk. Þeir biðja hana gr�ta Baldr �r Helju. Hon segir: "Þokk mun gr�ta þurrum t�rum Baldrs b�lfarar. Kyks n� dauðs nautka ek karls sonar: haldi Hel þv� er hefir." En þess geta menn at þar hafi verti Loki Laufeyjarrson er flest hefir illt gert með �sum.

M�ti Ragnarokum

I

H�tt blæss Heimdallr horn er � lopti.
Mælir �ðinn við M�ms hofuð.
Skelfr Yggdrasils askr standardi, ymr it aldna tr� en jotunn losnar.

II

Hwat er með �sum?
Hvat er með �lfum?
Ymr allr Jotunheimr.
Æsir r� � þingi.
Sty nja dvergar fyrir steindurum, veggbergs v�sir.
Vituð �r enn eða hvat?

III

Hrymr erk austan hefisk lind fyrir.
Sn�sk jormungandr � jotunm�ði.
Ormr kn�r unnir orm mun hlakka, sl�tr n�i niðfolr, Naglfar losnar.

IV

Surtr ferr sunnan með sviga lævi.
Sk�nn af sverði s�l valt�va.
Grj�tbjord ghanat en g�ft rata, troða halir Helveg en himinn knofnar.

V

Kj�ll ferr austan, koma munu Muspells of log l�ðir, en Lori st�rir.
Þar r� f�fmegir með freka allir.
Þeim er br�ðir B�leists � for.

VI

Þ�a kømr Hl�nar harmr annarr fram er �ðinn ferr við �lf vega,
en bani Belja bjart at Surti: þar mun Friggjar falla angan.

VII

Genngr �ðins son við �lf vega, Viðarr of veg at vakdyri.
Lætr hann megi Hveðrungs mund of standa hjor til hjarta.
Þ�a er helnt foður.

VIII

Genge inn mæri morg Hloðynjar nepr at naðri n�ðs �kv�ðnum.
Munu halir allir heimstoð ryðja er af m�ði drepr Miðgarðs v�orr.

IX

S�l mun sortma, Søkkr fold � mar.
Hverfa af himni heiðar stjornur.
Geisar eimi ok aldrnari, leikr h�r hiti við himin sj�lfan.